قاصدی از بامیان

در این صفحه شما فقط دیدگاه ها ونظرات شخصی خودم را میخوانید

قاصدی از بامیان

در این صفحه شما فقط دیدگاه ها ونظرات شخصی خودم را میخوانید

بیرق یا علم آنهم از دیگران

دیروز در یک سفر رسمی همراه تعدادی از مقامات محلی در قریه کپروک ولسوالی یکه ولنگ ولایت بامیان که یکی از 16 قریه اطراف بند امیر می باشد رفتیم.

مراسم در مسجد امام مهدی کپروک گرفته شده بود مردم خیلی استقال نمودند و خیلی مردم مهربان بودند وهمچنان نهایت محروم و فقیر کاش توان مالی خداوند برایم بدهد تا برای همه محرومان کمک بتوانم.

چند مورد توجه ام را جلب نمود :

اول: خانه های شهروندان بطور کلی خامه وخیلی قدیمی بود، مکتب که در محل بود متوسطه ودارای سه اتاق درسی برای 260 دانش آموز که بدون شک کفایت نمی کرد ولی مسجد امام مهدی (عج) بسیار بزرگ و زیبا و پر مصرف اعمار شده بود با دو سالون مجلل ( مردانه و زنانه).

دوم: در کنج مسجد منبر( چوکی خطابه) برای سخنرانان موجود بود یک علم مبارک نیز مورجود بود، خیلی برایم جالب در قسمت فوقانی یا سر علم بیرق جمهوری اسلامی ایران نصیب شده بود ومردم می آمدند آنرا زیارت می نمودند؟؟؟؟؟

سوم: آقای سید محمد واعظی مسئول مسجد امام مهدی وملا امام محل در حالیکه سفیر جاپان وتعدادی از مهمان خارجی برای تهداب گذاری یک کلینیک در این محل محروم رفته بودند ولی وی در دعاعیه آخری ضمن سایر دعا گفت : خدایا! ریشه این کفار را از دنیا برکن... مردم همه با صدای بلند آمین گفتند!!!

بهر صورت یک عکس در این مسجد .

علم مبارک و در کنارش جناب حجت السلام والمسلمین سید محمد واعظی بانی این مسجد

بسم الله تابان سه‌شنبه 31 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 04:47 ب.ظ

نظرات 1 + ارسال نظر

احسان اکبری سه‌شنبه 31 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 06:47 ب.ظ

با درود بر شما و خوانندگان وبلاک زیبای تان!
برادر عزیز کاملا بجا فرموده اید این موضع مساجد با هزینه هایی گزاف که از پول وجوهات و سهم امام و غیره جمع میشود در همه جای هزاره جات به همین منوال است متاسفانه مردم هنوز به ان بیداری نرسیده اند که الویتای زندگی شان را تشخیص دهند و به عامه مردم تفهیم شود که در صورتی که اطفال شما در افتاب سوزان درس میخوانند و صنف درسی ندارند چه ضرورت است که مسجد پخته که در طول سال شاید دو بار هم از ان استفاده نمیشود ساخته شود و مساجد خوب است بها اندازه نیاز اهالی و در منطقه به نام بهادر از توابع ولسوالی ناهور تا جایی که من اطلاع یافتم هم دانش اموزان این منطقه ای محروم از داشتن کلاسهای درسی منظم و اساسی محروم اند در تابستان در زیر خیمه ها در می خوانند ولی در عین حال یک مسجد پخته در دو طبقه بیسیار بزرگ با هزینه های وصف ناپذیر ساخته شده که شاید در طول سال یکبار از ان استفاده نمی شود و بنظر من ایگونه کار ها نیاز به فرهنگ سازی و زمان دارد و اقا یان که به تلقلید از ایران اینکار هارا انجام می دهند باید بدانند که فعلا بیشترین کمک به مکتبهایی ایران از همین پولهای افراد خیر است که با پولهای وجوهات و ... مدرسه (مکتب میسازند ) وچه زیبا می شد اگر علمای عزیز پولهای مردوم خیر را به سمت ساختن مکتب و مراکز اموزیشی سوق میدادند
تا دیگر هیچ فرزندی از درس محروم نمی ماند !