متن کامل سخنرانی والی بامیان در مراسم انتقال مسئولیت های امنیتی

 نکته: حتماْ در جریان هستید که انتقال مسئولیت های امنیتی از نیروهای ایساف وناتو به نیروهای امنیتی افغان در روز ۲۶ سرطان ۱۳۹۰ در ولایت بامیان به عنوان اولین ولایت افغانستان طی مراسمی رسماْ آغاز یافتُ در این مراسم داکتر حبیبه سرابی والی بامیان به شرح ذیل سخنان خویش را ایراد فرموده است.  

                                                

 بسم الله الرحمن الرحیم

جلالتمآب داکتر اشرف غنی احمدزی و جلالتمآب اقای فراهی رئیس اداره مستقل ارگان های محلی!

جلالت مآبان!

وزرای محترم دفاع، داخله، رئیس امنیت ملی، ، معارف، نماینده سرمنشی ملل متحد؛

جلالت مآبان سفرای کشورهای دوست: ایالات متحده آمریکا زیلاند جدید و جاپان!

خوشحالم که شما را در شهر بامیان، مرکز تمدن شرق و شهر صلح و دوستی پذیرائی می نمایم.

امروز بامیان به خود می بالد که شاهد شروع مرحله اول روند انتقال مسئولیت از نیروهای امنیتی همکاران و هم پیمانان بین المللی به نیروهای داخلی است. و این نشان دهنده صلح، دوستی و همکاری مردم شریف بامیان با نیروهای امنیتی و دولت جمهوری اسلامی افغانستان است. 

خوشبختانه نیروهای امنیتی بامیان، از مدت دو سال به این طرف خود در تأمین امنیت شهروندان شان پیشگام بوده اند و نیروهای PRT زیلاند جدید به قسم نیروهای کمکی، حمایتی و در سطح مشوره دهنده عرض موجودیت نموده است و پروسه ملکی سازی در سطح PRT از بهار سال گذشته شروع نموده بود؛ یعنی اینکه مسئولیت PRT ملکی است.

بدین وسیله از مردم، دولت و نیروهای نظامی زیلاند جدید از طرف فرد فرد مردم ولایت بامیان قدردانی و تشکر می نمایم که در این مدت در کنار مردم ما بوده اند. البته تا سال 2014 نیز همچنان مانند سال های گذشته در کنار مردم بامیان باقی خواهند ماند.

مهمان گرامی!

امروز که در اینجا گردهم آمده ایم، بدین خاطر است که ما به همکاری و یاری دوستان بین المللی مرحله انتقال مسؤولیت امنیتی را آغاز کنیم. این در حالی است که در سال های قبل یعنی در دو دهه پیش، زمانی که حکومت داکتر نجیب الله سقوط کرد، مسائل امنیتی کشور انتقال یافت که نتیجه آن بر همگان واضح و روشن است.

ترجیح می دهم که خیلی مختصر تفاوت پروسه انتقال کنونی را با پروسه انتقال دو دهه قبل مقایسه کنم.

مشابهت: انتقال توان نظامی و دفاعی در هر دو مرحله.

تفاوت ها:

انتقال در دو دهه قبل از نظر خواستگاه انتقال بدون پشتبانی اراده جمعی ملت بود و در آن انتقال تصمیم جامع و کلی بین المللی وجود نداشت، خط و مشی حقوقی بر اساس معیارهای حقوق بین الملل نیز موجود نبود.

اما انتقال امروز: خواستگاه انتقال مبتنی بر اراده جمعی ملت افغانستان است. حکومت قانونی با معیارهای حقوق اساسی استوار است. هم پیمانان و دوستان بین المللی در قالب توافقات بین المللی با ما همکاری می کنند. همکاری این هم پیمانان در قالب معاهدات و حقوق بین المللی تا ثبات امنیتی، انکشاف افغانستان و تحقق ارزشهای حقوق بشری تداوم خواهد یافت. اصل حقوقی موافقت نامه بن حاکم است. اصل حقانیت نظام سیاسی کنونی موجود است. و همچنان تعهدات هم پیمانان بین المللی که افغانستان را رها نخواهد کرد، از اجزای لاینفک پروسه انتقال است.

با توجه به حساسیت مفهوم انتقال پروسه امنیتی، خوشحال خواهیم بود که ژرفای مسائل امنیتی بامیان در محراق توجه مقامات دولتی و مسؤولین ارشد امنیتی و همکاران و هم پیمانان و دوستان بین المللی قرار داشته باشد.

یک بار دیگر تشریف آوری شما را در این برنامه خیر مقدم عرض و خوشامد می گویم.

مهمانان گرامی!

مقامات ملی و بین المللی، خصوصا همکاران و هم پیمانان جامعه جهانی!

نظر به مقوله برگشت ناپذیری پروسه انتقال، شایسته و بایسته است که پولیس بامیان به حیث فرزندان صادق این وطن دفاع از شهروندان و نوامیس ملی را وجیبه خود دانسته و در راستای خدمت گذاری و نظم عامه از هیچگونه سعی و تلاش دریغ نکرده و آغاز پروسه انتقال را دَین و وجیبه ملی و وطنی خود می دانند.

نظر به ضرورت ها و فرصت ها با استفاده از فرصت، از مقامات مسؤول حکومت افغانستان، همکاران جامعه جهانی، خصوصا وزارت محترم داخله چند تقاضاداریم  که به قرار زیر است:

بخش  امنیت

1-     ایجاد قطعه واکنش سریع ولایتی مجهز

2-     ایجاد ماموریت سمت در منطقه "دوآب- میخ زرین

3-     ایجاد کندک نظم عامه؛

4-     حصول تشکیل برای 3 حوزه امنیتی شهری همراه با تجهیزات برای تأمین امنیت شهروندان مرکز بامیان؛

5-      تأمین امنیت راه های میدان وردک و پروان از طریق مسئولین دو ولایت؛

6-     جمع آوری سلاح هنگری و مجهز ساختن پولیس با تجهیزات مدرن و پیشرفته؛

7-     در میان مدت، تجهیز امکانات دفتری و تعمیرات و فراهم آوری تسهیلات کاری؛

بخش حکومتداری

تا زمانی که اعتماد مردم را به صورت عموم نتوانیم جلب کنیم و مردم باورمند نشوند که در محاکم و دستگاه های عدلی و قضائی به شکایت شان رسیدگی می گردد و عدالت تأمین می گردد، شعار حکومتداری خوب یک حرف غیر واقعی است و غیر قابل قبول برای مردم. و این مأمول زمانی برآورده می شود که:

1.     میکانیزم شفاف برای نظارت سیستم عدلی و قضائی به وجود آید و والی که مسئول و نماینده رئیس جمهور در ولایت است در مقابل مردم پاسخگو باشد.

2.     توقیف خانه ها در سطح ولسوالی ها به شکل فزیکی فعال و متهمین از مجرمین مجزا باشد.

3.     برای از بین بردن فاصله بین دولت و ملت جامعه مدنی تقویه و رسانه ها رشد و تقویه گردد، زیرا در شرایط فعلی صدای ما از طریق رسانه های صوتی و تصویری به گوش مردم در قراء و قصبات نمی رسد و مردم نیز از حق و حقوق شهروندی شان تا اندازه ای محروم می مانند و نمی توانند مشکلات شان را از طریق رسانه ها بیان نمایند.

4.      برای رسیدگی به حالت های اضطراری مثل سیلاب، برفکوچ، بودجه در اختیار ولایت قرار داده شود.

5.     انتقال میدان هوایی فعلی به شیبرتو جهت تکمیل پلان شهری بامیان؛

بخش انکشاف

مردم خوب، مردم قانون پذیر و همکار نیاز به توجه بیشتر دارد، دسترسی به تعلیم و تربیه، دسترسی به برق، دسترسی به تسهیلات ترانسپورتی و حمل و نقل و سایر تسهیلات حق مردم است.

صرف نظر از اینکه مکاتب تا چه اندازه به وسایل و لابراتوار و کتابخانه ضرورت دارند که نظر به وضع موجود در کشور این مشکل را درک می کنیم.

1.                     نیاز به دو هزار صنف درسی در معارف؛

2.                    مشکلات لیلیه و صنوف درسی دارالمعلمین؛

3.                    میدان هوائی شیبرتو به عنوان یکی از کلیدی ترین زیربنای انکشاف که تأثیر خود را بالای انکشاف توریزم، و تطبیق ماسترپلان شهری شهر جدید می گذارد.

4.                     برق مادر تکنالوژی و صنعت و انکشاف است؛ ولی بامیان هنوز از آن محروم است و هر از چند گاهی مردم و فعالین مدنی و محصلین که از نبودش رنج می برند دست به اعتراضات و مظاهره می زنند. این امر اقتضا می کند که حکومت و هم پیمانان و دوستان وفادار بین المللی در راستای تأمین حقوق بشری عرصه های انرژی با ثبات، دایم و استندرد مردم بامیان را یاری برسانند.

5.                      مشکل دیگری که مردم بامیان و اهالی دایکندی از آن رنج برده و می برند، مخصوصا در فصل سرما و یخبندان همه ساله مسافرین در بین راه از بین می روند و یخ می زنند، این موضوع نیازمند سرک پخته مسیر بامیان از نقطه ولسوالی یکه ولنگ- ولسوالی پنجاب الی کوتل قوناق می باشد.

6.                     رفع مشکل کم آبی سیغان که اکثرا باعث منازعات ذات البینی اقوام می گردد.

مهمانان گرامی، عالیجنابان!

هر آنچه که من به عنوان والی بامیان نظر به ضرورت های زندگی مردم این سامان گفتم، تقاضاهای حداقلی این مردم است. امید است که پروسه انتقال کمترین توقعات و مطالبات این مردم را مدنظر قرار داده و مردم صلحدوست و آرامش طلبی که همیشه همکار نیک حکومت و جامعه جهانی بوده اند، خوشحال بسازند.     

والسلام 

۲۶سرطان ۱۳۹۰ 

بامیان